Հայացք Սյունիքից
Հունվարի 12-ին Գյումրիում տեղի ունեցած ոճրագործության առիթով ցնցված է նաեւ Սյունյաց աշխարհը:
Մարզի քաղաքներում եւ գյուղերում տեղի են ունենում մոմավառություններ` Ավետիսյանների ընտանիքի գնդակահարված վեց անդամի հոգու հանգստության համար:
Մարդիկ միաժամանակ աղոթում են եղեռնաբար ոչնչացված ընտանիքի փոքրիկի` վեց ամսական Սերյոժա Ավետիսյանի առողջության համար:
Տեղի ունեցածը, անշուշտ, հարված էր մեր հասարակությանն ու ինքնիշխանությանը: Իրավիճակն ավելի մթագնեցին մեր իրավապահների շփոթ պահվածքը, բնագավառի պատասխանատուների իրարամերժ հայտարարությունները, անվստահություն ներշնչող բազում հանգամանքներ…
Անտարակույս, դժվարին այս իրավիճակում սթափությունը երբեք չպետք է լքի մեզ: Բայց եւ առողջ տրամաբանությունը ենթադրում է` ա) հարցը պետք է քննարկվի բացառապես իրավական եւ ոչ թե քաղաքական ու զգացմունքային դաշտում, բ) հանցագործության մեջ կասկածվող անձնավորությունը պետք է կանգնի Հայաստանի Հանրապետության արդարադատության առջեւ (իսկ եթե ոչ, ապա պետք է դա հիմնավորվի կոնկրետ օրենքի կամ համաձայնագրի կոնկրետ դրույթով):
Հակառակ պարագայում, ինչպիսի բացատրություններ էլ մոգոնվեն, տեղի ունեցած ոճրագործությունն ու հաջորդած զարգացումները հավելյալ մշուշով կպատվեն, իսկ նախաքննության յուրաքանչյուր ընթացք եւ վերջաբան հավատ չեն ներշնչի` դրանից բխող հետեւանքներով:
Խոստովանենք` տեղի ունեցածը մեծ հարված էր հայ եւ ռուս ժողովուրդների բարեկամությանը: Բազմադարյան այդ բարեկամությունը նոր փորձության կենթարկվի, եթե եղեռնագործության նախաքննությունն ընթանա հայ մարդուն հավատ չներշնչող ճանապարհով: Մինչդեռ, ինչպես նշեցինք, անվստահություն ներշնչող հանգամանքներ արդեն իսկ կան:
Մեր իրավապահները, ըստ էության, բացատրություն պետք է տան ոճրագործությանը հաջորդած ամեն մի դրվագի, ծագած ու մինչեւ հիմա անպատասխան մնացած ամեն մի հարցի վերաբերյալ, այլապես հայոց ինքնիշխանության վերաբերյալ հայ մարդու` առանց այն էլ ճաք տված պատկերացումներն ավելի են խորանալու:
Եվ, իհարկե, համընդհանուր սգի այս օրերին բոլորիս մտահոգում են արյունալի ոճրագործության մոտիվը, նպատակը. արդյո՞ք դա չի արվել մեր երկրի ընթացքը շեղելու կամ հայ եւ ռուս ժողովուրդների միջեւ լարվածություն հրահրելու նպատակով:
Ուրեմն եւ` բազում առեղծվածներով ոճրագործությունը, թեեւ իր դաժանությամբ չի տեղավորվում մարդկային երեւակայության մեջ, մեզ չպետք է հանի ողջամտության հունից: Մենք իրավունք չունենք ազգովի դառնալու ինչ-որ մութ եւ դավադիր ուժերի ձեռքի գործիքը:
ՍԱՄՎԵԼ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ
_1594191684.jpg "No_531 (15)")
_1591010193.jpg "No_528 (12)")
