ՀՀ սահմանադրության նախագծի շուրջ զարգացումները մեր հասարակական-քաղաքական կյանքի գլխավոր հարցն են դարձել այս օրերին: Հուլիսի 15-ին հրապարակված նախագծի առաջին յոթ գլուխը, հիրավի, նոր էջ է բացել երկրի ներքաղաքական կյանքում:
Այդեն իսկ, կարելի է ասել, հանրությունը բաժանվում է երկու մասի՝ նոր սահմանադրության կողմնակիցների եւ նոր սահմանադրության հակառակորդների. նախագծի քննարկումներին զուգահեռ, ըստ երեւույթին, կխորանա հանրության երկփեղկման միտումը:
Եվ, այդուհանդերձ, հանրությունը սպասում է կոնկրետ հարցերի շուրջ ծայր աստիճան անկեղծ, առարկայական խոսակցության, մտահոգող հարցերի վերաբերյալ ոչ երկիմաստ, հիմնավոր բացատրությունների, պարզաբանումների:
Այդ քննարկումների, պարզաբանումների գլխավոր դերակատարները պետք է նախեւառաջ լինեն մասնագետներն ու հատկապես սահմանադրագետները:
Իսկ մտահոգող, ռիսկեր ու անորոշություններ պարունակող հարցերը քիչ չեն: Դրանցից առաջինը, թեեւ ուշացած, բայց եւ արդիական է՝ իսկապե՞ս գործող սահմանադրությունը փոխելու (բարեփոխելու) կարիք կա, արդյո՞ք գործող սահմանադրությունը խոչընդոտում է մեր պետական ընթացքին եւ ազգային առաջադիմությանը, ժողովրդավարության հետագա խորացմանը: Եվ, առհասարակ, որո՞նք են երկրի հիմնական օրենքը փոփոխելու շարժառիթները: Քսան տարվա մեջ երրորդ անգամ սահմանադրությանն անդրադառնալն այնքան էլ համահունչ չէ պարզ տրամաբանությանն ու ողջամտությանը:
ՍԱՄՎԵԼ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ
_1594191684.jpg "No_531 (15)")
_1591010193.jpg "No_528 (12)")
