Մեր երկրի պայծառ ապագան տեսնում եմ իմ ժողովրդի համընդհանուր բարեկեցության մեջ (Խոսք ընտրողին)

Սիրելի հայրենակիցներ

Ձեզանից շատերին հավանաբար հետաքրքրում է այն հարցը, թե ինչու եմ առաջադրվել ԱԺ պատգամավորի թեկնածու: Ես դա չեմ արել իմ եւ ընտանիքիս բիզնեսն ապահովագրելու համար, ոչ էլ նյութական նոր եկամուտներ ակնկալելու կամ էլ անձնական այլ ամբիցիաների համար: Ես մեր երկրի քաղաքացին եմ եւ, բնականաբար, տեսնում եմ այն փոփոխությունները, որ Հայաստանն ապրել է անկախացումից ի վեր:

Աշխարհի ցանկացած անկյունում մեր հայրենակիցները կարողանում են, ինչպես ժողովուրդն է ասում, գլուխ բարձրացնել, ստեղծել, արարել… Օտար միջավայրում, անծանոթ՝ լեզվին ու սովորույթներին, կարողանում են ինտեգրվել ու ապրել բարեկեցիկ կյանքով, իսկ իրենց հայրենիքում, իրենց հողի վրա՝ ոչ: Այո, ամեն տեղ ստեղծում ենք, բայց դա արվում է օտար երկրում եւ ի վերջո՝ օտարի համար: Վիրավորական է…

Որոշ ժամանակ առաջ մեր երկրի հարգարժան վարչապետն իր ելույթներից մեկում ակնարկեց, թե տարածաշրջանում եւ աշխարհում ինչ դիրք ու դերակատարում ունի ընդամենը հիսուն-վաթսուն տարվա պատմություն ունեցող, մեր երկրից էլ փոքր Իսրայել պետությունը: Հայտնի փաստ է, որ երբ ամերիկահայ համայնքի ներկայացուցիչները դիմել են այդ երկրի նախագահին՝ օգնելու լուծել հայկական հարցը, նա շատ հակիրճ պատասխան է տվել՝ հարստացեք եւ ինքներդ կլուծեք ձեր հարցը: Հասկանալի է, նա նկատի ուներ Իսրայելի փորձը: Նման օրինակներ էլի կան՝ զորօրինակ Սինգապուրը եւ այլն: Ինչո՞վ ենք մենք պակաս նրանցից: Շատերի նման ես էլ մեր երկրի պայծառ ապագան տեսնում եմ իմ ժողովրդի համընդանուր բարեկեցության բարձրացման մեջ: Բայց, ինչպես մեր նախագահն է երիտասարդ քաղաքական գործիչներին ուղղված յոթ խորհուրդներում ասում, պետք է հեռու մնալ ցնցումներից, «կուլակաթափության կոչերով ոչ մի տեղ չեք հասնի»: Իմ պապ Սամվելի գերդաստանն անցել է այդ ճանապարհը: Պետք է հարստանա ամբողջ երկիրը: Իսկ դա հնարավոր է միայն նպատակասլաց ու հետեւողական աշխատանքով, որի օգնությամբ կլուծվի նոր աշխատատեղերի ստեղծման հարցը, ասել է թե՝ հայ մարդը, իմ հասակակիցները, մեզանից հետո եկողները կդադարեն բախտ փնտրել օտար ափերում:

Մենք նավթ ու գազ չունենք, երկրում քիչ են նաեւ բնական այլ հանածոները: Սրա համար պետք չէ մեղքն Աստծո վրա բարդել: Ես հավատով մարդ եմ եւ համոզված եմ, որ Աստված ամենատես է, տեսնում է ամեն ինչ ու դրա հետ մեկտեղ նաեւ արդարամիտ է: Մեզ հեշտ ապրելու, արագ հարստանալու բնական ռեսուրսներ քիչ է  տվել, բայց դրա փոխարեն տվել է անսահման աշխատասիրություն, կամք՝ ցանկացած դժվարին պայմաններից դուրս գալու ունակություն, անսահմանության ձգտող անալիտիկ (վերլուծական) մտածելու ունակություն, որով հպարտանում ենք բոլորս: Մարդն է մեր հիմնական կապիտալը, հարկ է, որ արդյունավետ օգտագործենք այն:

Անկախացումից հետո մեր երկրում ձեւավորված նոր սերնդի ներկայացուցիչներից մեկն եմ: Մեր սերունդն ասպարեզ է գալիս նոր մտածելակերպով՝ ազատ՝ մեր տարածաշրջանում տարիներ ի վեր արմատացած անվստահության եւ բացասական այլ նախապաշարումներից: Հին կտակարանում կարդացել եմ, որ մարդը ստրուկ է դառնում, երբ մտածում է ստրուկի նման: «Ինչ արժե ազատությունդ, եթե դրա սահմանները չես հարգում: Անօրինական ճանապարհով օրինականություն հաստատել չի լինի»: Սրանք իմ խոսքերը չեն: Այսպես է խորհուրդ տալիս մեր երկրի նախագահը:

Ես ձեզ հուսախաբ չեմ անի…

ԱՌՈՒՇ ԱՌՈՒՇԱՆՅԱՆ
ԱԺ պատգամավորի թեկնածու
Հայաստանի հանրապետական կուսակցությունից