Սյունիքի մարզում երկու-երեք տարի առաջ սկիզբ առած ազգային-ազատագրական շարժումը, որի նպատակն էր Քաջարան ներխուժած ասպատակներից հայրենի երկրամասի ազատագրումը, հետհեղափոխական Հայաստանում մի փոքր դադար առավ:
Պատճառն այն մեծ հույսն էր, որ մարդիկ կապեցին համաժողովրդական վստահությամբ օծված կառավարության հանդեպ:
Սակայն Երեւանում տեղի ունեցած իշխանափոխությունը, որին ոմանք համառորեն հեղափոխություն են անվանում, չարդարացրեց հազարավոր սյունեցիների սպասելիքները:
Հետհեղափոխական Հայաստանում Քաջարան ներխուժած ասպատակները չեն դադարեցնում հակասյունիքյան գործունեութունը, ազատ խոսքի դեմ պայքարը:
Հետեւաբար՝ այսօր Սյունիքում շարունակում են հրատապ ու արդիական մնալ բոլոր այն հարցերը, որ ծառացել են երկրամասի առջեւ վերջին երկու-երեք տարում, բայց եւ մնացել անպատասխան:
Հիմա ընդառաջ ենք գնում նոր խորհրդարանի ձեւավորմանը:Եվ դա չի ենթադրում սոսկ քվեարկություն ինչ-որ մեկի օգտին, որ պետք է կատարենք դեկտեմբերի 9-ին:
Ազգային ժողովի ընտրությունը նախեւառաջ երկրի, նաեւ մեր երկրամասի զարգացման հետագա ծրագրերը, տեսլականը ճշտելու, ներկայացնելու բացառիկ հնարավորություն է եւ առիթ:
Իսկ Սյունիքի զարգացման ճանապարհին թիվ մեկ խոչընդոտը եղել եւ մնում է Քաջարան ներխուժած հրոսակախումբը, որից երկրամասի ազատագրումը համապետական խնդիր է:
Եվ քանի դեռ Սյունիք այցելած ամեն մի քաղաքական ուժի ներկայացուցիչ, Սյունիքից առաջադրված պատգամավորության ամեն մի թեկնածու հստակ, ոչ երկիմաստ դիրքորոշում չեն արտահայտել այդ հարցի առնչությամբ, նրանց չի կարելի լուրջ վերաբերվել:
Ավելի ճիշտ՝ նրանց պետք է դիտարկել իբրեւ գաղութարարներին աջակցող, սատարող գործիքներ՝ դրանից բխող վերաբերմունքով:
Սկզբից եւեթ չենք ուզում կասկածի տակ առնել որեւէ քաղաքական ուժի, պատգամավորի որեւէ թեկնածուի ազնվությունն ու անկեղծությունը:
Ուստի եւ յուրաքանչյուրից սպասում ենք կոնկրետ դիրքորոշում:
Երրորդ ճանապարհ չկա՝ կամ հրոսակների հետ ենք, կամ Սյունիքի հետ:
Քարոզարշավն առջեւում է…
Սամվել Ալեքսանյան
_1594191684.jpg "No_531 (15)")
_1591010193.jpg "No_528 (12)")
