«Պոչամբարների խնդրին առիթով անդրադառանալով՝ նշել ենք, որ դրանք իսկական ական են մեր երկրի համար եւ օր առաջ պետք է քայլեր ձեռնարկել հարցին լուծում տալու: Ու ֆինանսական հարցն այս պարագայում երկրորդական է մի պարզ պատճառով. հետեւանքների վերացումը շատ ավելի թանկ է արժենալու: Պոչամբարների խնդիրը չի լուծվի այնքան ժամանակ, քանի դեռ մի կարեւոր բան հաշվի չենք առել. բնապահպանական աղտոտումների դիմաց տուգանքներն այնքան ծիծաղելի չափերի են հասնում, որ գործարարը գերադասում է տուգանվել, քան լուրջ ներդրումներ անել՝ այդ աղտոտումները թույլ չտալու համար:
Երեկ շրջակա միջավայրի նախարարը նույնպես արտահայտեց մեր տեսակետը. «Բնապահպանական օրենսդրությամբ ջրի աղտոտման համար վնասների փոխհատուցման շատ ծիծաղելի չափեր են նախատեսված: Ներկայումս մենք վերանայում ենք այդ համակարգը, պատիկներով ավելացվելու է: Նախկինում էլ եղել են վթարներ, հաշվարկել են վնասը, ասենք, 500 հազար դրամ եւ դրանով փակվել է»: Հանքարդյունաբերող ընկերությունները, բնականաբար, շրջակա միջավայրի նախարարության նկատմամբ ունեն պարտավորություններ՝ չաղտոտելու, չափաքանակներից ավելի ջրառ չանելու: Բայց քանի որ կարգավորումները մեծ մասամբ ձեւական բնույթ են կրել, փոխհատուցման չափերը ծիծաղելի քիչ են եղել, շատ դեպքերում շահավետ է եղել տեխնիկական լուծումների չգնալ, եւ եթե լինի վթար, վճարել այդ վթարի 500 հազար դրամը եւ չանհանգստանալ:
Լավ, ասենք, տնտեսվարողը ձեւը գտել է չանհանգստանալու, ինչպես նախարարն է ասում, բա պետությու՞նն ինչ է մտածում, այդքա՞ն բարդ է տնտեսվարողին ստիպելը, օրենսդրական փոփոխություն անելը»:
Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի վաղվա համարում:
armenpress.am
_1594191684.jpg "No_531 (15)")
_1591010193.jpg "No_528 (12)")
