Դրանից մեծ խայտառակություն չկա: Նման կարծիք Tert.am-ի հետ զրույցում հայտնեց գրականագետ Դավիթ Գասպարյանը՝ անդրադառնալով պետության կողմից ծանրամարտիկ Մելինե Դալուզյանի՝ Մելի մասին պատմող համանուն ֆիլմի նկարահանմանը 20 մլն դրամ տրամադրելուն:
Նշենք, որ ֆիլմում ներկայացվելու է սեռափոխության ենթարկված Մելի և նրա ընկերուհու կյանքի պատմությունը:
«Ես առհասարակ նման բաների դեմ եմ: Մարդուն ինչպես բնությունն ստեղծել է, մարդն այդպես էլ պետք է մնա: Բայց մեր իրականության մեջ կան սեռական փոքրամասնություններ, մարդիկ այդպիսին են, իրենց կենցաղն ու վարքուբարքն ունեն, դա իրենց խնդիրն է, դա չպետք է հրապարակայնացվի, նրանք աննկատ իրենց կյանքը պետք է ապրեն, ոչ թե դա դարձնեն ճակատագիր և դրա մասին ֆիլմ նկարեն, ազգին էլ քարոզեն: Ես կտրականապես դեմ եմ դրան»,- ասաց նա:
Ըստ գրականագետի՝ դա քարոզելը նշանակում է, որ եթե մի ֆիլմը եղավ, երկրորդն էլ կլինի, եթե մեկը սեռափոխվեց, մյուսն էլ կանի: «Ես հիմա գտնվում եմ Ստեփանակերտում և քիչ առաջ հանդիպել եմ զինվորների հետ, գնացել էի զորամասեր՝ զինվորների հետ հանդիպման: Այդ 20 միլիոնի պահանջն այնքան կա այստեղ, գումար է անհրաժեշտ ճանապարհների, ամրացումների, զենքի, զինվորի համար... այնքան պահանջ կա: Հիմա մենք այնքան շռայլ երկիր ենք, որ պատրաստ ենք սեռափոխության մասին ֆիլմ նկարելու համար այդքան գումար տրամադրե՞լ»,- նշեց նա և հավելեց, որ դա մեզ վայել չէ: «Դա գուցե մեծ երկրներն իրենց համար անեն, ուրախանան, զարմանան, հիանան, բայց մեզ համար, Հայաստանի համար նման քարոզն ընդունելի չէ»,-ընդգծեց գրականագետը:
Նրա խոսքով՝ եթե պետությունն այդքան գումար է տրամադրում այդ ֆիլմի համար, նշանակում է՝ պետական հովանավորություն սեռափոխությանը, որին ես դեմ եմ: «Եթե պետությունը գումար է տրամադրում նման ֆիլմ նկարելու, ենթադրվում է, որ պետությունը հովանավորում է, չի կարելի նման բաների քարոզը հովանավորել: Ասում եմ՝ ես հենց հիմա նստած եմ Ստեփանակերտի նորակառույց եկեղեցու բակում, զորամասերից եմ եկել, այդ կարգի գումարների համար այնքան տեղ ունենք ծախսելու, կտրականապես դեմ եմ և կարծում եմ, որ պետությունը նման բան չպետք է անի:»,- նշեց Գասպարյանը:
Ըստ նրա՝ մեր հասարկությունը ևս պատրաստ չէ ընդունել սեռափոխներին, ինչպես պատրաստ չէ ընդունել դավանափոխին, մտքափոխին, ազգափոխին. հասարակությունը երբեք փոփոխված բաներ չի ընդունում:
«Ես նման կարգի երևույթներին հումորով եմ նայում, բայց եթե լրջանում է ու քարոզ է տարվում պետական մակարդակով, պետք է հասարակական հակադարձ կարծիք լինի այդ ամենի դեմ»,- եզրափակեց նա:
_1594191684.jpg "No_531 (15)")
_1591010193.jpg "No_528 (12)")
