Նոր Հայաստան, առտնին զրույց. մոտ 300 մլն դրամի ոդիսականը…

Ընթերցողին արդեն տեղյակ ենք պահել, որ Սյունիքի երբեմնի մարզպետ Վահե Ա. Հակոբյանը հերթական պարտությունն է կրել դատարանում, այս անգամ՝ թիվ ԵԿԴ/3404/02/17 քաղաքացիական գործով (https://syuniacyerkir.am/ 28/11/2019թ.)։

Այդ կապակցությամբ Երեւան քաղաքի ընդհանուր իրավասության դատարանի 2019 թ. ապրիլի 18-ի վճիռը մտել է ուժի մեջ:

Սակայն… Այն բանից հետո, երբ (19 նոյեմբերի 2019 թ.) Վճռաբեկ դատարանը մերժեց Վահեի ներկայացուցչի բողոքը վարույթ ընդունելը, նոր եւ շատ լուրջ հարց ծագեց…

Ըստ տվյալ դատական գործի նյութերի ՝ 2016 թ. դեկտեմբերի 27-ին Կապան քաղաքում տեղի ունեցած խորհրդակցության ընթացքում մարզպետ Վահե Ա. Հակոբյանը հայտարարել է, թե նորաստեղծ «Սյունիքի մարզի զարգացման եւ ներդրումների հիմնադրամին» փոխանցված միջոցներն ուղղվել են «Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինատի բարեգործական հիմնադրամին»:

Ու պարտքով տրված գումարը վերադարձվելու է…

Այդ քննարկման տեսանյութը դատական գործի մեջ է:

Թե հետագայում ի՞նչ նպատակով է օգտագործվել այդ գումարը, առայժմ մեզ հետաքրքիր չէ, թեեւ տվյալ գործով պատասխանողներից մեկը՝ Արթուր Գրիգորյանը, ենթադրություններ է հայտնել այդ խնդրի շուրջ։

Առայժմ հետաքրքիր չէ նաեւ հարցը, թե իրավական ի՞նչ հիմքով են պետական սեփականություն հանդիսացող հիմնադրամի միջոցները փոխանցվել ոչ պետական (մասնավոր) հիմնադրամին:

Ի դեպ՝ ե՛ւ պետական հիմնադրամի, ե՛ւ տվյալ մասնավոր հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահն այդ պահին եղել է Վահե Ա. Հակոբյանը:

Ավելի ստույգ՝ Վահեի գլխավորած պետական հիմնադրամը գումար է փոխանցել Վահեի գլխավորած մեկ այլ՝ ոչ պետական հիմնադրամին՝ վերադարձնելու պայմանով:

Առայժմ մեզ հետաքրքրում են ավելի պարզ (եթե ոչ պարզագույն) հարցեր:

Նախ՝ որքա՞ն է փոխանցված գումարի իրական չափը. մամուլը տարբեր թվեր է մինչեւ հիմա ներկայացրել՝ որոշ դեպքերում նշելով մինչեւ 300 մլն դրամ:

Երկրորդ, վերադարձվե՞լ է արդյոք այդ գումարը Սյունիքի մարզի զարգացման եւ ներդրումների հիմնադրամ, թե՞ ոչ, չէ՞ որ գումարը պարտքով էր տրվել:

Երրորդ, ինչո՞ւ պարտք տված եւ պարտք վերցրած գումարն արտացոլված չէ նշված երկու հիմնադրամի 2016, 2017, 2018 թվականների պաշտոնական հաշվետվություններում, ինչպես որ պահանջվում է գործող օրենսդրությամբ:

Չորրորդ, ինչո՞ւ Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը կամ Սյունիքի մարզպետարանը հետամուտ չեն լինում՝ հետ բերելու պարտքով տրված գումարը, որը, կրկնում ենք, պետական սեփականություն է: Եթե այդ պարտքը զիջվել է մասնավոր հիմնադրամին` այդ մասին պետք է ասել (դա էլ տարբերակ է)։

Եվ. իհարկե, մեկ անգամ եւս հիշեցնենք ՀՀ կառավարության 2016 թ. դեկտեմբերի 15-ի N1299-Ն որոշման կետերից մեկը՝ «Սյունիքի մարզի զարգացման եւ ներդրումների հիմնադրամի հիմնադիրը Հայաստանի Հանրապետությունն է, որի անունից հանդես եկող պետական կառավարման մարմինը Հայաստանի Հանրապետության Սյունիքի մարզպետարանն է»:

«Սյունյաց երկիր»