Մոսկվայաբնակ գործարար Միշա Մարգարյանի (1959-ից բնակվում է ՌԴ մայրաքաղաքում) բարերարություններին մեր թերթն անդրադարձել է նախորդ տարվա սեպտեմբերի 15-ի համարում "Եվս մի նորոգ եկեղեցի" հրապարակման մեջ: Նրա հովանավորությամբ վերանորոգվել եւ հավատացյալների առջեւ իր դռներն էր բացել Բեխ գյուղի Սբ Գեւորգ եկեղեցին: Բայց ավելի բազմաթիվ են հայրենի Արծվանիկում իրականացրած բարեգործությունները (այս մասին եւս թերթը նույն համարում անդրադարձել է): Միշա Մարգարյանի հատկացրած միջոցներով, մասնավորապես, նորոգ տեսք է ստացել Արծվանիկի գյուղապետարանը:
Նոյեմբերի 24-ին հանդիսավոր պայմաններում տեղի ունեցավ նորոգ շենքի բացումը, ինչը նաեւ պատեհ առիթ էր մեծարելու համագյուղացի բարերարին: Արծվանիկի գյուղապետ Անուշավան Հարությունյանը հակիրճ ներկայացրեց 2003 թվականից ի վեր Միշա Մարգարյանի հովանավորությամբ համայնքում իրականացված գործերը, մասնավորապես նշելով, որ գործարարը 55-60 մլն դրամի ներդրում է արել հայրենի գյուղում: Սյունիքի մարզպետի տեղակալ Վաչե Գրիգորյանն իր խոսքում ընդգծեց այն միտքը, որ Մ.Մարգարյանը խոշոր բիզնեսներ չունի, բայց հոգու պարտք է համարում իր անձնական խնայողություններից մասհանումներ անել` ծննդավայրում որեւէ սոցիալական խնդիր լուծելու նպատակով: Այս ամենը դուրս չի մնացել մարզի ղեկավարության տեսադաշտից: Վաչե Գրիգորյանը հրապարակեց Սյունիքի մարզպետի որոշումը, ըստ որի Արծվանիկ համայնքում պատմամշակութային արժեքների վերականգնման, համայնքի զարգացմանն ուղղված ծրագրի իրականացման գործում ներդրած ավանդի եւ մատուցած նշանակալի ծառայությունների համար Միշա Մարգարյանը պարգեւատրվել է "Ակսել Բակունց" հուշամեդալով:
"Ղարաբաղ եւ Զանգեզուր` մայր եւ որդի, բռնագաղթածների եւ զոհված ազատամարտիկների ընտանիքներին աջակցում" հասարակական կազմակերպության նախագահ Սիրվարդ Գալստյանը, բարերարի զարմիկ Լեւոն Սահակյանը երախտագիտություն հայտնեցին Սյունիքի մարզպետարանին` Միշա Մարգարյանի վաստակը գնահատելու համար եւ բարեմաղթանքի խոսքեր հղեցին: Գյուղաբնակների միապաղաղ առօրյան խախտեցին Երեւանի էստրադային եւ ջազային արվեստի պետական քոլեջի սովորողների երաժշտական եւ պարային կատարումները:
"Ինչպե՞ս եք գնահատում Արծվանիկի վիճակը", – միջոցառման ավարտին հարց ուղղեցի Մ.Մարգարյանին: "Երբ ապրում էի գյուղում, մարդիկ բոլորովին այլ էին, այժմ իմ ճանաչած մարդիկ չեն, փոխվել են, բայց ոչ դեպի լավը", – ցավ հայտնեց զրուցակիցս եւ հավելեց, որ իր ցանկությունն ու ձգտումն այն է, որ արծվանիկցիներն ավելի բարեկեցիկ կյանքով ապրեն:
ՎԱՀՐԱՄ ՕՐԲԵԼՅԱՆ